Δεν έχω ήλιο να σε κρατήσω
Φόρεμα να σε ντύσω
Μένει μόνο ο ύπνος μου να σε δέχεται
Στις μυστικές του κρύπτες
Στις ανεκπλήρωτες διαθέσεις του
Να σε μαζεύει λίγο-λίγο
Σταγόνα –σταγόνα μέσα στις χούφτες μου
Τόσο θρυμματισμένα τόσο επώδυνα
Σαν ένα καθρέφτη ραγίζοντας στο πρόσωπό μου
Έτσι ράγισες έτσι νυχτώνεις
Σβήνοντας ένα-ένα όλα τα φώτα
Να γίνει η μεγάλη σιωπή
Να γίνει η μεγάλη στέρηση
Τίμημα της αγάπης
Τίμημα της πολλής στοργής
Η σταύρωση
Πριν από 8 ώρες
2 ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΣΜΑΤΑ:
Εκτός από τα δικά σου καλά ποιήματα και οι επιλογές σου είναι εξαιρετικές, Έλενα
Πολύ με άγγιξε αυτό το ποίημα Ανδρέα.. υπέροχο..συμφωνούμε..
Δημοσίευση σχολίου