ΘΕΟΔΩΡΑ ΝΤΑΚΟΥ,Μονάχα να ξεφύγω

Θεέ μου, να σταματήσω αυτές τις επαφές
που με γεμίσαν όνειρα,
να σταματήσω το ψηλάφισμα των αναστεναγμών μου,
τη διαρροή μου κάθε ώρα και στιγμή.

Δε θα ευχηθώ κάτι ν' αρχίσω μετά το τέλος
δεν θα το κάνω σαν ανακωχή

μονάχα να μη βλέπω πια
να μην ακούω πια
να μην περιμένω πια

ακόμα και η αγάπη με διέλυσε

μονάχα να ξεφύγω απ' το φόβο
και να βολευτώ
όσο μπορώ πιο μέσα στο σκοτάδι.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)