Έστρωσα το κρεβάτι χθες το βράδυ.
Σεντόνια αραχνοΰφαντα,
μαξιλαροθήκες δαντελένιες
χνουδωτά μαξιλάρια από στάχτη.
Σήμερα το πρωί δίπλωσα τα σεντόνια
ανέπαφα, ατσαλάκωτα
και τακτικά τα στοίβαξα και πάλι.
Μόνο στο πάτωμα είδα να διαγράφονται στην σκόνη
τα ίχνη των ποδιών σου.
Γιατί κάποτε η απουσία βαθουλώνει τις σκιές
και ό,τι λείπει είναι αυτό που μένει.
Από τη συλλογή «Η αλεπού και ο κόκκινος χορός»
Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
Χλόη Κουτσουμπέλη-Το άθικτο κρεβάτι
Αναρτήθηκε από ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY στις 12:56 μ.μ.
Ετικέτες ΠΟΙΗΣΗ, Χλόη Κουτσουμπέλη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΣΜΑΤΑ:
Ένα ακόμη από τα πραγματικά εμπνευσμένα ποιήματα μιας σπουδαίας ποιήτριας. Καλημέρα, Έλενα, μας έχεις λείψει.
Καλημέρα Τόλη. Συμφωνούμε απόλυτα..
Και εμένα μου λείψατε...έχω κάνει τη ζωή μου αρκετά δύσκολη τώρα τελευταία..πρέπει η μέρα να αποκτήσει περισσότερες ώρες μου φαίνεται..
Καλησπέρα..
Η απουσία είναι αβάσταχτη ..
Μερικές φόρες είναι ποιο δυνατή ακόμα και από την παρουσία του ...
Άθικτο το κρεβάτι αλλά όχι άθικτη και η ψυχή της ...
Κάθε πνοή και κάθε της ανάσα ένα άγγιγμα δικό του ......
Είναι υπέροχο αυτό που διάβασα..
Σε ευχαριστώ Ελένη ..
Καλο βραδυ να εχεις...
Παρακαλώ Δημήτρη..
Η Χλόη γράφει υπέροχα..
"ό,τι λείπει είναι αυτό που μένει"..
Δημοσίευση σχολίου