BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

ΘΕΟΔΩΡΑ ΝΤΑΚΟΥ,Ανέμελα περιφέρεσαι

Ανέμελα περιφέρεσαι στην καρδιά μου
κι έχεις επιτάξει και την πιο μικρή μου φωνή.
Και δεν είναι που δεν προσπάθησα να τραβηχτώ:
περπάτησα όλα τα σοκάκια να σε σκορπίσω,
ποτίστηκα όλη τη βροχή να σε σαπίσω
--αλλά πάντα καταποντίζεται κάθε απελπισμένη πρόφαση
και χαμογελάς μέσα στη μνήμη μου ανεύθυνα∙ και σε ζητώ
με πιο πολλή ταπείνωση,με πιο πολλή λαχτάρα.

Από τη συλλογή Η ηλικία του πανικού (1984)

5 ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΣΜΑΤΑ:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πιάνω τον εαυτό μου να κομπιάζει καθώς διαβάζει...κι αυτό σημαίνει πως βλέπω τον εαυτό μου και τη ζωή μου μέσα απ τα γραπτά σου...

Καλησπέρα Έλενα

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς...υπέροχα δοσμένο αυτό το συναίσθημα από την ποιήτρια..

Δενελάβας Τάσος είπε...

και σε ζητώ
με πιο πολλή ταπείνωση,με πιο πολλή λαχτάρα.

Τι άλλο πέρα από αυτό λοιπόν ;

Την καλημέρα μου Έλενα .

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η αγάπη στο ψηλότερο σημείο τ' ουρανού.

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Ήταν μάλλον αναπόφευκτο να μη μας αγγίξει όλους αυτό το ποίημα.. Καλημέρα Τάσο, Καλημέρα Ανδρέα.