Nωρίς ξημερώματα
τα μάτια υγρά,
η ψυχή να πονά.
Χίλιοι λεγεωνάριοι
απόψε μπήκαν
λεηλατήσαν
τσαλαπατήσαν
τον έρωτα,
που είχε τρυπώσει
σε μισοσκότεινες γωνιές
σε γκρεμισμένα τείχη.
Λεηλατημένη πόλη,
Τροία της πλάνης,
χάσκει ερημική στο κενό.
Χωρίς βοή,
έρμαιο των ξένων.
Μόνη ασπίδα
οι στίχοι πια
για να στερέψει το δάκρυ.
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ-Ξημερώματα
Αναρτήθηκε από ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY στις 8:07 μ.μ.
Ετικέτες Ποιήματα μου-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΕΛΕΝΑ, ΠΟΙΗΣΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΣΜΑΤΑ:
Έχεις τη πιο καλή ασπίδα. Τη ποίηση. Και συνεχίζεις να γράφεις ακόμα πιο καλά. Μπράβο Έλενα μου
Γεια σου Ανδρέα μου..Η ποίηση λειτουργεί ως λύτρωση... Σε ευχαριστώ..
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !!!
ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ !!!
Καλημέρα Ιωάννη.. Καλή εβδομάδα εύχομαι και σε σένα.. Ευχαριστώ..
Καλώς σε βρίσκω λοιπόν στο σπιτικό σου ....
Όμορφο πολύ....
Καλώς όρισες Meril.. ανοικτό το σπιτικό μου πάντα για τους φίλους της ποίησης.. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. Καλό σου απόγευμα...
Δημοσίευση σχολίου